Verslag vanaf de Face2Face
De WSV Lelystadhaven heeft onder de Corona-Ban het toch mogelijk gemaakt onze eerste ‘wedstrijd’ te varen. Door op het laatste moment de NOR terug te trekken en karakter van het evenement te reduceren tot een ‘toertocht’ zonder organisatie hebben we toch een 50 Mijls kunnen varen met een soort van uitslag.
De omstandigheden waren ideaal om de mijlen te vreten; een langzaam toenemende wind van ’s morgens 6 naar ’s middags 18 knopen en een baan zonder veel kruisrakken maakte een zeiltijd van ca. 9 uur mogelijk. 5.5 knopen gemiddeld is best behoorlijk.
De startlijn ligt als vanouds een flink stuk varen en daar verkeken de Femme Fatale en Face2Face zich behoorlijk op. 45 minuten was niet genoeg om de start op tijd te bereiken en met een achterstand van een minuut of 7 begon voor hun de race wat later.
De baan was een dag voor het evenement nog iets aangepast en we mochten nu 2 x rond de Marker Wadden; best een mooie afwisseling ten aanzien van de gebruikelijke Sport boeien.
Met name in de eerste rakken was er ruimte voor tactische keuzes die het verschil konden maken. De dijk Enkhuizen-Lelystad lag als een stevige drempel aan de noordoostzijde en eenieder koos zijn eigen route in dit eerste kruisrak.
Voor ons waren de koplopers uit onze startgroep al uit zicht verdwenen maar gelukkig konden we ons redelijk vlot aansluiten bij de staart van het veld. Overal in het veld worden duels uitgevochten dus ook bij de achterblijvers!
Na het eerste kruisrak tot de noordzijde van de Marker Wadden waren de meeste rakken nagenoeg bezeild; niet veel gelegenheid tot strategische keuzes dus dan maar de focus op de bootsnelheid. Ieder trimlijntje wordt nagelopen en iedere gewichtsverplaatsing wordt afgewogen om maximaal te presteren.
Na 5 uur (!) varen konden we de thuishaven van de Footloose lezen en hadden we het gat bijna gedicht. Door stug door te zetten kwam zelfs de Fast Forward in zicht en na nog eens 3 uur varen konden we ook Maurijn en Camiel verschalken. De Sjeeky met Kees was wederom een maatje te groot voor ons want hij wist nog ruim voor ons te finishen.
Opvallend was de discipline in de vloot betreffende het respecteren van de werkbetonning; iedereen ging keurig om alle gele boeien dit behoorlijk in de weg lagen! En dat dus tijdens een ‘toertocht’.
In de uitslag werd de FF65 keurig in een Eenheids-klassementje beschreven; op handicap helaas niet (geen ORC, SW of Time-keeper). De baan was wegens een beperkt aandeel kruisrakken in het voordeel van de lichte handicaps dus hoogstwaarschijnlijk zouden we weer vooraan gestaan hebben. Hopelijk volgend jaar weer een leuke mix met meerdere kleinere schepen; de rode kolibrie 650 was nu eigenlijk onze enige concurrent!
