FF65 in de Pampusregatta 2020

Na een lange periode van rust op het Wedstrijd-zeil-front was het op 5 en 6 september de Pampus-Regatta op het IJ-Meer de eerste gelegenheid om ons te meten met onze mede-enthousiastelingen. De Face2Face was oorspronkelijk niet van plan in te schrijven maar toen de Dames van de Femme Fatale in hun drive hadden besloten deel te nemen was het voor ons een kleine stap aan te haken. Maurijn met de Fast Forward had ook ingeschreven net als de Fire-Fly en de Fianchetto. (Ed moest zich op het laatste moment terugtrekken.. helaas want we waren er klaar voor!)

Voor deze gelegenheid leek het mij leuk om met Randolf te gaan varen (zoals gebruikelijk voor hem aan het roer) en voor het voordek had ik mijn zoon Redmar (zaterdag)  en Ronald Jansen (zondag) weten te strikken. Zelf zit ik het liefste in het midden; beetje aan de touwtjes trekken en af en toe ‘bakboord!’ blaffen.

Randolf had met de wedstrijdleider geregeld dat alle FF-jes met dezelfde ORC handicap mee konden starten met de ORC-2 vloot. Voor de Face2Face een ideale oplossing want wij hebben alleen een Eenheidsklasse-meetbrief.

Zaterdag was de dag van de korte baan en zouden we 3 races varen. Zondag zou er een lange baan gevaren worden. Voor beide dagen werd er een gezonde bries voorspeld dus we hadden er zin in!

De wedstrijden op zaterdag liepen redelijk voorspoedig; goede bootsnelheid, controle, vlotte spinnaker-acties en de nieuwe leen-Fok van Ronald die ons door het water sleurde.

In een ORC veld heb je doorgaans niet goed in beeld wat het resultaat van je inspanningen is; pas na de verrekening met de handicap-factor volgt een gezeilde tijd die vergeleken wordt met de vloot.

We kregen dus pas in de loop van de middag de eerste uitslagen binnen en tot onze verbazing begonnen we met 2 eerste plaatsen (de tweede race met 13 seconden voorsprong op no 2!)

De derde race werd een 3e plaats genoteerd die later nog gecorrigeerd werd naar een tweede stek; (nu met 12 seconden achterstand). Een mooi begin!

De Fire-Fly bleef in de tweede wedstrijd met zijn mast haken in een kruisende 40- footer en kon meteen het seizoen afsluiten; 2 forse knikken en een gebroken voorstag betekende in ieder geval het einde van het weekend voor Blauwe Schuit. In de latere protestbehandeling kregen ze wel gelijk; je hebt desondanks geen nieuwe mast maar het geeft toch een ander gevoeld bij de discussie.

De dames op de Femme Fatale hadden ook pech; in een onbewaakt moment een klapgijp tegen het hoofd van de stuurvrouwe was voor hun het einde van de dag. Een preventief bezoek aan het ziekenhuis was het gevolg; dikke bult op het hoofd maar zondag toch weer van de partij!

Zo was er die dag veel meer drama met ook nog een andere mast overboord, een gebroken roer en waarschijnlijk nog meer onbenoemde schades. Wij hadden vooral spierpijn.

Zondag was de langen baan, ca 25 mijl van Pampus naar Blocq van Kuffeler, Paard van Marken en weer terug (met een paar kleinere rakken voor Pampus).

De lange rakken waren bezeild en dat heeft vaak forse gevolgen voor het resultaat op handicap; de snelheidsverschillen zijn dan vaak gering dus een gunstige handicap werkt dan dubbel door. Bovendien viel de vloot tussen Blocq van Kuffeler en Marken stil in een windwak en dan tikt de klok ook gewoon door (ter faveure van de kleinere tragere schepen). In hetzelfde windwak werden wij door ongeveer de gehele ORC groep ingehaald omdat een FF-je op knobbelig water zonder wind niet vooruit te branden is. Gelukkig zagen wij op tijd in de verte de nieuwe wind komen (zichtbaar door een paar recreanten die ineens onder helling kwamen te liggen). Door stug die kant op te blijven varen kregen wij als eerste het briesje te pakken en konden we de geleden schade in één klap goed maken.

De wind trok uiteindelijk door naar meer dan 25 knopen en zo konden wij in het laatste rak naar de finish in plané met meer dan 10 knopen bootsnelheid nog kostbare seconden pakken. Desondanks waren de verschillen na ruim 4 uur varen nog steeds niet heel groot en wisten we wederom niet waar we geëindigd waren. Binnen een half uur was bijna iedereen binnen (Met de dames op de Femme Fatale op een toch respectabele 45 minuten).

De tweede FF (Fast Forward) zat deze keer niet heel ver weg maar wederom achter ons; wat dat betreft was de overwinning in de FF65 klasse al zeker.

’s Avonds laat kwam de einduitslag; de lange baan waren we als 8e geëindigd en door ook de wisselende prestaties van de concurrentie hadden we uiteindelijk nog 2 punten voorsprong en stonden we heel trots bovenaan de lijst van ruim 25 deelnemers!

De Face2Face Crew Rinus, Randolf, Redmar en Ronald.


Leave a Reply

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.